ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ-ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΣΤΑ ΠΑΝ/ΜΙΑ
Oι φοιτητικές καταλήψεις του Σεπτέμβρη σήμαναν την οξυμένη αντίδραση στην ηθελημένη υποβάθμιση ενός από των πιο σημαντικών “δημόσιων και δωρεάν” κοινωνικών αγαθών, της παιδείας. Οι αρνητικές αντιδράσεις σε αυτό το εγχείρημα ήταν πολλές. Από τη μια οι ‘επαναστάτες’ φοιτητές του facebook, εγκλωβισμένοι στο μικρόκοσμο της διαδικτυακής εκτόνωσης να αδιαφορούν για τη σημασία του νομοσχεδίου της Διαμαντοπούλου, δίχως να αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα του θέματος και από την άλλη δήθεν διανοούμενοι της ξύλινης γλώσσας να γράφουν νέα μανιφέστο αναμασώντας σαν τσίχλα νεκρές κουβέντες, σκονισμένες από την πολυετή κι ανέξοδη χρήση. Το κεντρικό δελτίο των ειδήσεων να μιλά για ‘ανεύθυνους φοιτητές’ και ‘υπεύθυνους αγανακτησμένους’, και να υπογραμμίζει την ανάγκη για εκσυγχρόνιση και εξίσωση του συστήματος εκπαίδευσης με αυτό που επιβάλει το ευρωπαϊκό πρότυπο, χωρίς βέβαια να γίνεται αναφορά στην ουσιαστική ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου, φέρνοντας μέσα σε αυτό δίδακτρα, σπόνσορες και εταιρίες. Ενώ η απάθεια φουντώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο, ήδη έχουν σημάνει οι πρώτες εφαρμογές του νέου νόμου-πλαισίου, οι οποίες φαίνονταν τόσο μακρινές στα μάτια των ανήσυχων για την κανονική ροή της εξεταστικής και την ομαλή συνέχιση των μαθημάτων, φοιτητών.
Ένα από τα πιο κραυγαλέα παραδείγματα αυτής της εφαρμογής είναι η μείωση της εξεταστικής περιόδου, ακόμα και αυτής του Σεπτεμβρίου σε 3 εβδομάδες, δρομολογώντας την επιβολή νέων αυστηρών μέτρων με πρόσχημα τις ‘χαμένες μέρες’ των φοιτητικών καταλήψεων. Φυσικά η μείωση αυτή δεν αφορά μόνον το φετινό έτος, καθώς όπως όλα δείχνουν η εξεταστική του Σεπτέμβρη λειτούργησε σαν προθάλαμος και για τις υπόλοιπες. Επιπλέον, ανενόχλητοι μπήκαν μέσα στα πανεπιστήμια οι εξωτερικοί αξιολογητές, με τη σχολή μας πρώτη στις λίστες τους, οι οποίοι δε δίστασαν να εκφράσουν την επιθυμία τους να καταργήσουν την εξεταστική του Σεπτεμβρίου, καθώς, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, αυτό θα ‘συμμορφώσει’ τους φοιτητές και θα τους βοηθήσει να τελειώσουν τη σχολή σε 4 χρόνια. Σαφές είναι πως η αξιολόγηση στις σχολές θα επιφέρει σχέσεις συμφερόντων ανάμεσα σε καθηγητές και αξιολογητές, και θα καταργήσει την αντικειμενικότητα που αρμόζει σε τέτοιες διαδικασίες.
Το κλίμα στην πανεπιστημιακή κοινότητα εξακολουθεί να είναι πολωμένο και λόγω των εκλογών για τα διοικητικά συμβούλια, καθώς μαίνεται ένα παιχνίδι εξουσίας, όπου από την μια πλευρά ο Σύνδεσμος Καθηγητών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τάσσεται υπέρ της εφαρμογής του νόμου για τα Πανεπιστήμια, καταγγέλλοντας τον πρύτανη κ. Γ. Μυλόπουλο ότι ‘πρωτοστατεί στις προσπάθειες να μην εφαρμοστεί ο νόμος’, και από την άλλη ο ίδιος ο πρύτανης να υπερασπίζεται τα δικά του συμφέροντα ζητώντας αναβολή της προθεσμίας υποβολής των υποψηφιοτήτων, μέσω της συγκλήτου. Φυσικά, ο φόβος και από τις δύο πλευρές αντικατοπτρίζεται στο μερίδιο της δύναμης που θα έχει ο καθένας για την επιβολή των εκάστοτε αποφάσεων για το πανεπιστήμιο, και όχι για την τήρηση ή μη του νόμου της Διαμαντοπούλου και για το καθολικό συμφέρον των φοιτητών.
Μια άλλη συνέπεια του νομοσχεδίου για την παιδεία, είναι και η μείωση των συγγραμμάτων, καθώς πλέον ζητείται από τους ίδιους τους φοιτητές να αγοράζουν τους δεύτερους τόμους ή ακόμα και την πλειονότητα των συγγραμμάτων σε ορισμένες σχολές, με την δικαιολογία της αποσύνδεσης από τη δημόσια χρηματοδότηση. Σύμφωνα με το πρυτανικό συμβούλιο η περιστολή των δαπανών κατά 20% και η αξιοποίηση των ιδίων πόρων και εσόδων με εφαρμογή ενός προγράμματος αυτοδιαχείρισης των κυλικείων, του καταστήματος «Λογότυπος» και της Φοιτητικής Λέσχης η ίδρυση Εκδοτικού Οίκου και γραφείου Μεταφοράς Τεχνολογίας, η αξιοποίηση αγροτικών εκτάσεων του Πανεπιστημίου με σκοπό την παραγωγή εναλλακτικών μορφών ενέργειας (Πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ), καθώς και λοιπές οικολογικές πρωτοβουλίες (ενεργειακή ενίσχυση κτιρίων) αποτελούν μέρος της επίλυσης του προβλήματος χρηματοδότησης. Στην πραγματικότητα όλα τα παραπάνω επιτρέπουν την εισχώρηση εταιριών μέσα στο Πανεπιστήμιο, μετατρέποντάς το σε μια ανώνυμη εταιρία, η οποία θα προκηρύσσει διαγωνισμούς σε ιδιώτες για την αναβάθμιση των υποδομών της Πανεπιστημιούπολης (όπως για παράδειγμα των υποδομών φωτισμού, στους οποίους δαπανήθηκαν 245.000 ευρώ), καθώς και για την παροχή εκπαιδευτικού υλικού (με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της οδοντιατρικής σχολής, η οποία διεξάγει διαγωνισμό για την προμήθεια αναλωσίμων οδοντιατρικών υλικών). Συγκεκριμένα, να επισημανθεί για τον ”Λογότυπο” ότι από τις 20-12-2011 εκτός από γραφικές ύλες ξεκίνησε να προμηθεύει και κινητά, υπολογιστές, air condition και άλλα ηλεκτρικά προϊόντα, γεγονός ανάρμοστο για ένα πανεπιστήμιο, καθώς επιτρέπει εταιρίες να προωθούν τα προϊόντα τους, θέτοντάς το ως ”χορηγό”. Άλλα εξίσου σημαντικά παραδείγματα είναι και η παροχή υπηρεσιών catering από την φοιτητική λέσχη, η οποία μετά βίας διατήρησε την σίτιση δωρεάν και φέτος, η πληρωμή για το φοιτητικό γυμναστήριο και για την κατασκήνωση της Κασσάνδρας, καθώς και η έκδοση του φοιτητικού πάσο από την εταιρία ΓΕΡΜΑΝΟΣ. Τέλος, η είσοδος των δυνάμεων καταστολής εντός του πανεπιστημιακού χώρου οριοθετεί την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Είναι προφανές, λοιπόν, πως η εφαρμογή του νέου νόμου αποτελεί κάτι παραπάνω από πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα η οποία καθημερινά πλήττεται από την υποβάθμιση των συνθηκών ζωής, την ανεργία και την ανέχεια. Νέα μέτρα, χαράτσια, περικοπές, εφεδρεία, καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, αύξηση της αστυνόμευσης και της αλαζονείας της εξουσίας και των δυνάμεων καταστολής είναι η κλιμάκωση ενός εξουσιαστικού-καπιταλιστικού μοντέλου το οποίο θέτει τις οικονομικά ασθενέστερες ομάδες υπό τη δαμόκλειο σπάθη. Μας έχουν κηρύξει πόλεμο και μας ζητάνε να τηρήσουμε την ειρήνη. Θα συνεχίσουμε, λοιπόν, να είμαστε στο ρόλο των θεατών των εξελίξεων μέσα από τα δελτία των 8 ή θα επιδιώξουμε να γίνουμε οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων που θα ανατρέψουν την παρούσα κατάσταση, μέσα από τη δράση και τη ταξική διαμάχη;
Αυτόνομο Σχήμα Μαθηματικού