Κάτι βρομάει στο Α.Π.Θ.
Από 20/9 οι 650 εργαζόμενοι του Α.Π.Θ. που υπόκεινται σε εργολαβικό καθεστώς εργασίας (εργαζόμενοι στον τομέα καθαριότητας, φύλαξης και τεχνικής συντήρησης) δεδομένου ότι κάποιοι από αυτούς είναι απλήρωτοι τους τελευταίους τρεις μήνες, απεργούν και έχουν προχωρήσει σε κατάληψη του κτιρίου διοίκησης του Αριστοτελείου, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους και την κατάργηση του εργολαβικού καθεστώτος στο Α.Π.Θ. Ήδη έχουν απολυθεί 52 εργαζόμενοι της τεχνικής υπηρεσίας και αναμένεται η λήξη της σύμβασης και 304 εργαζομένων στον καθαρισμό στις 15 Νοεμβρίου. Αυτό σημαίνει ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημα τους για άμεση πρόσληψη τους από το πανεπιστήμιο, θα βρεθούν στο δρόμο. Εμπόδιο στον αγώνα τους στέκονται τόσο η πρυτανεία, η οποία λειτουργεί διαιρετικά, όσο και οι εργολάβοι με ποινικές διώξεις και μιντιακή συκοφάντηση.
Μίζες, επισφάλεια κι απλήρωτη εργασία…
Γενικά το πανεπιστήμιο προκειμένου να καλύψει πάγιες ανάγκες του, όπως π.χ. ο καθαρισμός, συνάπτει συμβάσεις με εργολαβικές εταιρίες και αυτές αναλαμβάνουν με δικά τους μέσα (προσωπικό και εξοπλισμό) να διεκπεραιώσουν το έργο. Στην πράξη το Α.Π.Θ. παύει να είναι άμεσος εργοδότης των εργαζομένων, για τους οποίους υπεύθυνη είναι πλέον η εργολαβική εταιρία. Έτσι, στο πνεύμα της εκμετάλλευσης που επικρατεί στο σύστημα, οι πραγματικοί μισθοί των εργαζομένων καταλήγουν να είναι τελικά χαμηλότεροι από αυτούς που έχουν οριστεί στον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ η χρηματική διαφορά που προκύπτει γίνεται εργολαβικό κέρδος, με την απόλυτη γνώση και σύμπραξη του Α.Π.Θ.. Είναι συνεπώς ολοφάνερο πως με τη μεσολάβηση των εργολαβιών κάθε άλλο παρά μειώνεται το κόστος λειτουργίας του πανεπιστημίου (16 από τα 25 εκατομμύρια του προϋπολογισμού του Α.Π.Θ. δαπανιούνται στις εργολαβίες με τα 5,6 εκατομμύρια να αποτελούν καθαρό εργολαβικό κέρδος). Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων που προωθείται, οι εργαζόμενοι βιώνουν φαινόμενα επισφάλειας (όπως ανασφάλεια εάν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου), απειλών, εργοδοτικής παρανομίας και τρομοκρατίας.
Στις συνθήκες της κρίσης όπου κράτος και αφεντικά επιτίθενται στους οικονομικά ασθενέστερους με όλους τους τρόπους, η σύνδεση μας ως φοιτητές με τον αγώνα των εργολαβικών είναι αυτονόητη. Διότι, στην ίδια ακριβώς λογική με τις περικοπές που βιώνουν οι εργαζόμενοι και θα βιώσουμε κι εμείς βγαίνοντας στην αγορά εργασίας (δεδουλευμένα, συμβάσεις, ασφάλιση) είναι κι αυτές που βιώνουμε τώρα ως φοιτητές (περικοπή συγγραμμάτων, δίδακτρα που ζητείται να επιβληθούν, περικοπές στη σίτιση και στέγαση). Αφού λοιπόν η υποβάθμιση των ζωών μας είναι κοινή συνεπώς κοινός είναι και ο αγώνας μας.
Γι’ αυτό το λόγο, εμείς, κόσμος δηλαδή ο οποίος έχει ξαναβρεθεί σε διαδικασίες αγώνα (όπως είναι οι καταλήψεις του περασμένου Σεπτέμβρη, ο αγώνας με τους εργαζομένους της λέσχης και ο αγώνας ενάντια στις περικοπές συγγραμμάτων) αποφασίσαμε να δράσουμε συλλογικά. Λειτουργούμε αμεσοδημοκρατικά και δεν αποσκοπούμε στην απόσπαση οποιουδήποτε πολιτικού οφέλους. Ζούμε και δραστηριοποιούμαστε στο χώρο του πανεπιστημίου με γνώμονα την ικανοποίηση των αναγκών μας, ενάντια στη μιζέρια και την απομόνωση. Δημιουργήσαμε έτσι την Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους εργολαβικούς εργαζομένους του Α.Π.Θ. με στόχο σε πρώτη φάση την καταβολή των δεδουλευμένων τους αλλά και τη δράση ενάντια στις εργολαβίες γενικότερα, καθώς αντιλαμβανόμαστε πως το ζήτημα αποπληρωμής των δεδουλευμένων δεν είναι μόνο προσωρινό, αλλά θα προκύπτει συνεχώς όσο υπάρχουν εργολαβίες. Στην κρίσιμη αυτή περίοδο θεωρούμε αναγκαία και επιτακτική τη σύνδεση με άλλους αγώνες και την ενδυνάμωση της Πρωτοβουλία αλληλεγγύης από κάθε φοιτητή που θεωρεί τον αγώνα αυτό δίκαιο και δικό του.
…έξω απ’ το Α.Π.Θ. η εργολαβία!
Ανοιχτές συνελεύσεις κάθε Δευτέρα και Πέμπτη
18:00 στην Πρυτανεία